BigBugStudio Forum http://bigbugstudio.com/forum/ |
|
[Fic]การต่อสู้อันยาวนาน กับกระต่ายน้อย [อัพยกแผงอื๊อซ่า! ตอน http://bigbugstudio.com/forum/viewtopic.php?f=19&t=7928 |
Page 27 of 28 |
Author: | kuggivta [ Fri Jan 06, 2012 9:23 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การต่อสู้ครั้งสุดท้าย (?) กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act |
แวะมาอ่าน ![]() |
Author: | Royalman [ Tue Jan 10, 2012 6:30 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การต่อสู้ครั้งสุดท้าย (?) กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act |
Act28 -:Shadow Maze Line:- ทั้งห้าคน ค่อย ๆ เดินไปตามทาง จนพบกับ แท่ง ครีสตัลสีดำ ริว:แท่งอะไรน่ะ ซิลเวอร์:ระวัง ที่ พื้น! ทั้งหมด กะโจนออก สักพัก ก็ มีเวทลง ที่พื้น "ตูม!!" ซิลเวอร์:ทำลายมันซะ! ทั้งหน้าคน รุม ทำลาย แท่ง คริสตัลพังไป ต่อมา ก็ มีเสียงของ ท่านเซร่าแทรก เซร่า:พวกเจ้า ยังคิดจะขัดขวางอยู่อีก! ซิลเวอร์:ฉันจะตามไปขัดขวางให้ถึงที่สุด! ต่อมา รินโดนเวทบางอย่างเข้า ทำให้ อ่อนแรง อย่างรุนแรง ริน:ทำไม อยู่ดี ๆ ถึงได้.. เนล:พี่คะ! จุ่น รีบควักยาในกระเป๋า เสื้อ แล้วโยนใส่ ริน จุ่น:รีบเปิดขวด แล้ว ดื่มซะ รินเปิดขวดขึ้นมาดื่ม ทำให้ ร่างกาย ฟื้นคืนมาปกติ จุ่น:ว่าแล้วเชียว! ริน:อะไรน่ะ จุ่น:เธอ โดนคำสาบ โคม่าน่ะสิ ริน:นั่นมัน คำสาบระดับสูง! จุ่น:ชักไม่ค่อยดีแล้ว รีบ ๆ หาทางดีกว่า ทั้งหมดยังคง เดินหน้า แบบไร้จุดหมาย โดย ซิลเวอร์ ยังเคลียร์ทางข้างหน้า ซิลเวอร์:ระวัง! สักพัก ก็ มีเวทลงที่พื้น ทำให้ ฟิวเเสียหลัก เกือบตกลงไปข้างล่าง ฟิว:เหวย ๆ !~ จุ่น ดึงขึ้นมาได้ทัน จุ่น:หนักไม่ใช่เล่น! ทุกคนยังคง เดินหน้าแบบไร้จุดหมาย จนเจอกับ แท่งคริสตัลอันที่สอง ซิลเวอร์:"Thousand Shot!" ซิลเวอร์ ทำลาย แท่งคริสตัลที่สอง อย่างเร็ว ทั้งห้าคน ยังคง เดินหน้าแบบไร้จุดหมาย ในเวลาเดียวกัน กลุ่มที่เหลือ ก็ ได้มาถึงยัง หน้าวิหารเงา คุโระ:นี่น่ะเหรอ วิหารของท่านเซร่า มาเรีย:รู้สึกไม่ค่อยดีเลยล่ะคะ ลิซ่า:นั่นสิค๊า ท่านคุโระ!~ นานะ:ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! คุโระ:(ยังไม่เลิกอีกเรอะ) เจ็ท:ชักเป็นห่วง เนลแล้วสิ อาเฉิน:โดนเรียก ฉุกเฉิน ให้มาที่น่ากลับแบบนี้เนี่ยนะ อาหลง:พี่ครับ!~ ผมกลัวผี!~ อาเฉิน:ที่นี่มันมีผีซะที่ไหนล่ะ! อาร์ติส:(แล้วฉันมา กับพวกนี้เนี่ยนะ) ต่อมา ต่ายสองพี่น้อง ก็มาถึง แอนนา:พี่อ่ะ เตรียมของนานไปแล้วน้า!~ แอนนี่:แหม ใครกันแน่ที่เร่งฉันตลอดล่ะ ต่อมา ก็เกิด วงแหวนเวทประหลาด รอบ ๆ ตัว ทุกคน คุโระ:เกิดอะไรขึ้น! ต่อมา วงแหวนเวทก็ เริ่มทำงาน เจ็ท:แย่ล่ะสิ! คุโระ:เกาะกลุ่มกันไว้! นานะ:หนูกลัวค่า !~ ลิซ่า:ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! วงแหวนประหลาด ทำให้ ทุกคน หายไปทันที ในเวลาเดียวกันนั้น ทั้งห้าคน ทำลาย คริสตัลระหว่าง จนกระทั่ง ทางได้เปิดขึ้น ซิลเวอร์:ทางนั้นสินะ ซิลเวอร์ นำทางไปยังสุดทางที่มีวาปอยู่ ซิลเวอร์:เอาล่ะ พร้อมแล้วนะ ไปกันเถอะ ทุกคนเข้าไปยัง วาป ก็ พบกับ ลานพิธีที่มี เอ็นราเจีย ลอยอยู่ใจกลาง แล้วยังมี ร่างของ ท่านเซร่า กำลัง ทำอะไรบางอย่าง เซร่า:ในที่สุด พวกเจ้าก็มาขัดขวางข้าให้ถึงที่สุดสินะ! -:End Act28:- |
Author: | Royalman [ Sat Jan 14, 2012 8:59 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การต่อสู้ครั้งสุดท้าย (?) กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act |
Act29 -:การเสียสละ:- เซร่า:พวกเจ้า ก็ มาถึงที่นี่กันจนได้ ซิลเวอร์:ฉันบอกแล้วไง จะมาขัดขวางให้ถึงที่สุด! เซร่า:เจ้าเก่งมาก ถ้างั้น ข้าจะมอบรางวัลให้! ต่อมา ก็มี วงแหวนเวทประหลาด โผล่ที่ หน้าของ ทั้งห้าคน ต่อ มาก็ พบว่า ทุกคน ก็ ได้ อยู่พร้อมหน้า เนล:ทุกคน! คุโระ:เนล! ไม่เป็นอะไรนะ! นานะ:คนเมื่อคราวนั้น นิ! จุ่น: แต่ ถ้าพาทุกคนมาที่นี่ ก็แสดงว่า.. ทุกคนหันไปยัง ร่างจำแสง ทั้งสามของ ท่านเซร่า เซร่า:เจ้าเข้าใจถูกแล้ว! ซิลเวอร์:แย่ล่ะสิ! เนล:หมายความว่ายังไงคะ! ซิลเวอร์:กะจัดการ พวกเรา ใน คราวเดียวเลยสินะ! เซร่า:เจ้าฉลาดมาก! ซิลเวอร์:ถึงยังไงก็ จะ ขัดขวางให้ถึงที่สุด! เซร่า:ถ้าเจ้าขัดขวางแผนของเทพได้ ก็ เอาสิ! หลังจาก ก็ ปรากฎ แท่งคริสตัลทั้งสาม รอบ ๆ เอ็นราเจีย ทุกคน แยกกำลัง ไป จัดการ กับแท่งคริสตัลทั้งสาม คริสตัล ทั้งสาม ก็ ถูกทำลาย อย่างรวดเร็ว "ตูม!~" คุโระ:สำเร็วแล้วสินะ! ซิลเวอร์:"..." คุโระ:เป็นอะไรไป ซิลเวอร์:ไม่คิดว่ามันง่ายไปหน่อยเหรอ ต่อมา แท่งคริสตัล ก็ ปรากฎขึ้นมาอีก คุโระ:ไม่จริง! ซิลเวอร์:เอาเวลาบ่น มาทำลายพวกนี่ต่อดีกว่า ทุกคนยัง ทำลาย แท่งคริสตัลที่ ปรากฎ ไม่หยุดหย่อน หลาย ๆ คน ก็เริ่มโดน คำสาปโคม่า อาหลง:พี่คับ.. ผมไม่ไหวแล้ว อาร์ติส:ทำไม เรี่ยวแรงถึงได้ หายไป! ลิซ่า:ไม่มีแรงเลยล่ะคะ.. จุ่น:ฉันโดนเข้าจนได้! ต่อมา คนเหล่านั้น ก็ โดนเวทดูมซ้ำ ทำให้ สลบกับไปเกือบทั้งหมด ยกเว้น จุ่นที่ มาเรีย ล้างคำสาปได้ทัน จุ่น:ขอบคุณมากเลย!~ แอนนา และ แอนนี่ ไล่ยังเข็ม อิมมูนให้ กับคนที่เหลือ ก็โดน คำสาป โคม่าเช่นกัน แอนนา:พี่คะ.. พวกเราเองก็โดนคำสาปด้วย แอนนี่:แย่ล่ะสิ.. ทั้งสอง โดน เซต ยิงใส่ ทำให้ ล้มสลบไป ซิลเวอร์:แอนนา! คุโระ และ คนที่เหลือ เองก็ ทำลายแท่งคริสตัลไปเรื่อย ๆ แต่ยังคงโผล่ขึ้นมาเรื่อย ๆ คุโระ:แฮ่ก ๆ ทุกคน โดนเวทคำสาป แล้ว ค่อย ๆ ล้มสลบไปทีล่ะคนสองคน ตอนนั้น ซิลเวอร์ และมาเรียเองก็ โดนเวทคำสาป ซิลเวอร์:แย่ล่ะสิ.. "ตูม!!" ซิลเวอร์ ล้มลงไปกองลงกับพื้น เนล:พี่คะ ! มาเรีย:อย่าเพิ่งตกใจ เดี๋ยวจะคืนสติให้เขาเดี๋ยวนี้ล่ะจ๊ะ มาเรีย รีบร่ายเวท ชุบชีวิตปลุกซิลเวอร์ขึ้นมา ตอนนั้น มาเรียเอง ก็ โดน เวทลงพื้นซ้ำลงไปพร้อมกับอีกหลาย ๆ คน มาเรีย:ฝากด้วยนะคะ.. มาเรีย ล้มลงไป ซิลเวอร์:มาเรีย! นี่เธอ! เนล:พี่คะ!! ตอนนี้เหลือแค่ ซิลเวอร์ กับ เนล และ จุ่น ซิลเวอร์:อภัย.. ให้.. พวก.. แก.. ไม่ได้ ! เนล:พี่คะ.. ซิลเวอร์ ลุกขึ้นมา พร้อม ออร่าพลังมหาศาล ซิลเวอร์:ฝาก เสาอีกต้นด้วยนะ เนล:ค่ะ ซิลเวอร์:"Fury Mode!" ซิลเวอร์ ระเบิดพลังความโกรธ ขึ้น มีพลัง คล้ายคลึงกับ Hyber Mode แต่ มีพลังมหาศาล ซิลเวอร์วิ่งไปที่ เสาคริสตัลทั้งสองต้น แล้ว ยิงทำลาย พร้อมกันทั้งสองต้น ซิลเวอร์:"Double Attack" เนล เองก็ ยิง เสาคริสตัล ระเบิดไปแล้ว ซิลเวอร์ ทำลายเสาคริสตัว และ ฐาน จนแหลกละเอียด ซิลเวอร์:แฮ่ก ๆ เซร่า:มันยังไม่จบหรอกนะ! เซร่า ร่ายเวทลงที่ ฐานที่ว่างเหลือยู่อีกที่ แต่ทว่า.. จุ่น:ใครจะยอม! จุ่น ใช้ดาบ ปักลงที่ฐาน เซร่า:เจ้า จะ ขัดขวางข้าไปถึงไหนกัน! จุ่น:ความพยายามของพวกนาย ต้องไม่สูญเปล่า! "ตูม!~" ร่างของจุ่น กระเด็นออกไปด้วยแรงระเบิด ซิลเวอร์กระโจนออกมารับตัวจุ่น แล้วและปลิวกระแทวกตามไปด้วย ซิลเวอร์:อุ๊!~ จุ่น:ขอโทษ แต่... พวกนาย พยายามได้ดีมาก.. ซิวเวอร์:เดี๋ยวก่อนสิ ! -:End Act29:- |
Author: | Royalman [ Wed Jan 18, 2012 2:39 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การต่อสู้ครั้งสุดท้าย (?) กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act |
ปลื๊มใจ กับ ที่นิตยสาร ออกมาแล้ว กระแสตอบรับเยี่ยมขนาดดี ![]() Act 30 -:สู่ห้วงเวลาแห่งอดีด:- เซร่า:พวกเจ้า ขัดขวางข้าสำเร็จจนได้สินะ! เนล วิ่งไปหา จุ่น แล้ว พยายามพยุงสติไว้ เนล:อย่าเป็นอะไรไปนะคะ! จุ่น:หน้าที่ฉัน ได้จบลงแล้ว.. ซิลเวอร์:อย่าเพิ่งเป็นอะไรไป! จุ่น:ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันก็กลับมา... ตอนนั้น ร่างของจุ่น ก็ค่อย ๆ สลายหายไป เนล:ไม่จริง ใช่มั้ย.. ซิลเวอร์:เนล.. เนล:ไม่จริงใช่มั้ยคะ! ซิลเวอร์:เนล... เดี๋ยวเขาก็มาแล้วล่ะ.... เนล:ฮือ !~ เนลร้องไห้ ในอ้อมอก เวลาเดียวกัน ทุกคนก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้น คุโระ:ทุกคน ไม่เป็นอะไรกันใช่ไหม ทุกคน ตื่นขึ้นมา ครบทุกคน ซิลเวอร์:มันจบแล้วล่ะ คุโระ:กลับกันเถอะ ซิลเวอร์:ขออยู่ที่นี่อีกสักพักก่อน คุโระ พยายามจะ ดึงตัวกลับ แต่เห็นเนล ร้องไห้ ในอกอยู่ จึงทำอะไรไม่ได้ ทุกคน ออกจาก มิติ แล้ว ค่อย ๆ ทยอยกลับไปจนเกือบหมด ตอนนั้นเอง ที่ อิทารุส ปรากฎพอดี อิทารุส:ท่าน.. เป็นละครท่านสนุกมากเลยล่ะ เทพเซร่า ปรากฎตัวขึ้นมา เซร่า:เจ้ารู้อยู่แล้วสินะ อิทารุส:ต้องการอะไรกันแน่! เซร่า:นี่ก็แค่จุดเริ่มต้น ของแผนการณ์ อิทารุส:ถ้าข้าไป เปิดโปงแผนของเจ้าล่ะ อิทารุส:เจ้าไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน ตอนนั้นเอง เนล ก็ หยุดร้องไห้แล้ว ซิลเวอร์:กลับกันเถอะ เนล:ค่ะ ซิลเวอร์ พาเนล ออกจากมิติ ก็ พบกับ อิทารุส และ เซร่า ซิลเวอร์:เซร่า! เซร่า:ยังมีคนเหลืออยู่อีกเหรอเนี่ย ซิลเวอร์ ชักปืนขึ้นมา แต่ก็ ทำอะไรไม่ได้ ซิลเวอร์:"..." อิทารุส:เดี๋ยวก่อน! เซร่า:ทำไมเจ้าถึงไม่รีบลงมือล่ะ ซิลเวอร์:หากท่านถูกทำลาย ท่านอัลคาเซียจักหายไปสินะ เซร่า:ทำไมเจ้าถึงคิดเช่นนั่น ซิลเวอร์:เงาเกิดได้จากแสง แสงก็เกิดจากเงาเช่นกัน อิทารุส:(นี่นาย คิดได้ถึงขนาดเลยเรอะ) ซิลเวอร์:ถ้าหาก สิ่งใดหายไป อีกสิ่งจักหายไปด้วย เซร่า:แน่นอน เจ้าพูดถูก แต่ข้าคงจักไม่เลิกราอยู่แค่นี้แน่นอน ซิลเวอร์:หนอย!~ แบบนี้ หมอนั่น ก็ ตายฟรีน่ะสิ! เซร่า:เมื่อเจ้ารู้เรื่องแบบนี้ ก็ อย่ามีชีวิตเลย เซร่า ร่างคำสาปโคม่าใส่ แต่.. ตอนนั้น แสงที่ ร๊อกเก็ต ก็ ส่องแสงขึ้น ซิลเวอร์:"!!" แสงจาก ร๊อกเก็ต สร้าง ประตูมิติที่บิดเบี้ยวขึ้นมา เซร่า:นี่มันอะไรกัน! เนล:เกิดอะไรขึ้นคะ ซิลเวอร์:ห้วงเวลาถูกเปิดออก! เนล:แล้วจะเป็นยังไงล่ะคะ ซิลเวอร์:รีบเข้าไปซะ! ซิลเวอร์ ผลักเนลเข้าไปในมิติ ในที่สุด เนลก็ ลงไปในห้วงเวลาที่บิดเบี้ยว ที่เกิดจากการ ระเบิดพลังของร๊อกเก็ต แล้ว ห้วงเวลาก็ปิดตัวลง ซิลเวอร์ถูก เวทดูม ร่ายใส่ จน กระอักเป็นเลือด ซิลเวอร์:"!!" หลังจากนั้น สติของซิลเวอร์ก็ ขาดลง อิทารุส:ซิลเวอร์! เวลาเดียวกัน เรกกุก็ รีบขึ้นไปพบ ท่านอัลคาเซีย เรกกุ:แย่แล้วครับท่าน! อัลคาเซีย:เรารู้แล้วล่ะ เรกกุ:นี่เป็น ความผิดของกระผมเองครับ ถ้าผมรู้เรื่องแบบนี้ซะก่อน อัลคาเซีย:ไม่ใช่ความผิดของท่าน นี่ก็เป็นสิ่งรอเธออยู่เช่นกัน เรกกุ:ท่านก็ รู้ ตั้งแต่แรกแล้วสิน่ะครับ อัลคาเซีย:ตอนนี้ เด็กคนนั้น กำลังไปสู่อดีดอยู่ ถึงเวลา เธอก็จะกลับมา เรกกุ:ตอนนี้ทำได้รอเองสินะครับ ตอนนี้ เนล ก็ ตกจากช่องว่างแห่งเวลา สู่ที่ ๆ แห่งหนึ่ง เนล:ที่นี่ที่ไหนกันน่ะ ตอนนั้นเอง เนลเห็น กระต๊อบเล็ก ๆ อยู่ เนลจึงเดินเข้าไป แล้วเปิดประตูกระต๊อบ ก็พบว่า ดาเนะที่กำลัง แช่น้ำ สบายใจอยู่ในบ่อน้ำธรรมชาติอยู่ในกระต๊อบ ดาเนะ:ดาเน๊ ดาเนะ !~ น้ำแร่ธรรมชาติมันดีจริง ดาเนะ หันไปที่หน้าประตู เห็น เนล อยู่ หน้าประตูพอดี ดาเนะ:หือ !! เนล:กริ๊ด ! ขอโทษค่า!~ ดาเนะ:เฮ้ย!~ เสียงของทั้งสอง ดังก้องสนั่นจน เหล่าสัตว์ป่ารอบ ๆ แตกกระเจิงไปคนล่ะทาง -:End Act30:- |
Author: | Royalman [ Tue Jan 24, 2012 12:19 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การเดินทางสู่อดีด กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act 30 |
Act31 -:1St. การพบกันที่คุ้นเคย:- หลังจาก ทั้งสอง ตั้งหลักกันได้สักพัก เนื่องด้วยการพบกัน ครั้งแรก ไม่ค่อยสวยเท่าไร ดาเนะ ออกจากกระท่อมในชุดฝึกหัด เนล:ขอโทษนะคะ ๆ ๆ ๆ ดาเนะเห็น เนล ขอโทษ ก้มหัวประหงก ๆ จนหูแทบจะหลุด ก็อดใจอ่อนไม่ได้ ดาเนะ:พอแล้ว ๆ เอาล่ะ เธอมาจากไหนน่ะ เนล:ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เหมือนกับ ที่นี่ แต่ คนเยอะกว่านี้ เนลดูที่เมืองแสง ที่เห็น ในสภาพที่ ยังเบาบาง แล้วเงียบสงบอยู่ ดาเนะ:เธอมากจากไหนกันแน่เนี่ย เนล:ไม่รู้เหมือนกันคะ ดาเนะ:เอาล่ะ ไม่เป็นไร อยู่ที่นี่ไปก่อนก็ได้ เนล:งั้นก็ รบกวนสักพักนะคะ เนล หันไปกับ ชุดกิ้งก่าสีน้ำตาลห้อยอยู่ เนล:ทำไมไม่ใส่ชุดนั่นล่ะคะ ดาเนะ:ชุดนั้น มันมี รอยขาดอยู่น่ะ กำลังไปให้ ลุงสไตน์ซ่อมน่ะ เนล:เป็นการขอโทษ หนูจะซ่อมให้เองค่ะ ดาเนะ:ซ่อมได้เหรอ เนล:มีเข็มกับ ด้ายมั้ยคะ ดาเนะ:ไม่มีเลยล่ะจ๊ะ เนล:งั้น หนูจะออกไปหาเข็มกับด้ายนะคะ ไม่นาน เนล ก็ได้เข็มกับด้ายมาเรียบร้อย เนล:ได้แล้วค่ะ เดี๋ยวจะซ่อมให้นะคะ เนล หยิบเสื้อลงมา แล้ว บรรจงเย็บอย่างปรานีต จนกระทั่ง เสร็จดาเนะ หยิบเสื้อมา ก็ ตกใจ ดาเนะ:เย็บได้ปรานีตมากเลย ดาเนะเข้าไปเปลี่ยนชุด กลับมาอีกที ดาเนะ:รอยเย็บก็ ยืดหยุ่นด้วย เก่งมากเลยนะ เนล:ไม่เป็นไรคะ ดาเนะ:หิวรึยัง เดี๋ยวไปที่ร้านลุงจามอนกัน เนล:เดี๋ยวก่อนคะ ก็มีวัตถุดิบอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ เนลเข้าไปแม่น้ำ ก็พบกับปลาเต็มแม่น้ำเต็มไปหมด ดาเนะ:แหม ตอนนี้ ฉันอยากตอบแทนอะไรบ้างน่ะ เนล:งั้นก็ได้ค่ะ ดาเนะ พาเนล เข้าเมืองแสง ในตอนนั้นเอง ท่านอัลคาเซีย ก็รู้สึก ถึงความเคลื่อนไหวของเนล อัลคาเซีย:ในที่สุด เธอก็มาแล้วสินะ ดาเนะ พา เนลไปยัง ร้านลุงจามอน ระหว่างทาง ก็พบกับ มีมี่ ลุงสไตน์ แต่ กับไม่พบ อาเบ็ตเลย นิโค และ ฟาเอง ก็ ไม่อยู่ เนล:อาเบ็ตอยู่ไหนล่ะคะ ดาเนะ:อาเบ็ต? หรือว่าจะเป็น ลูกชายเจ้าของร้านอาวุธ ดาเนะจูง เนลไปที่ร้านอาวุธ ที่มีหนูแม่ลูกอ่อนดูแลอยู่ ลีลี่:ดาเนะ วันนี้ จะซ่อมธนูเหรอคะ ดาเนะ:ปล่าวครับ ๆ บังเอิญมีคนอยากเห็นหน้าลูกชายน้าน่ะ สักพัก อาเบ็ต ก็ออกมาที่หน้าร้าน ลิลี่:อย่าซนออกมาสิจ๊ะ ดาเนะ:นี่ไง อาเบ็ตที่เธอพูดถึงใช่ไหม เนลดู เด็กน้อย ก็ เหมือน กับ อาเบ็ตไม่ผิดเพี้ยนเลย ดาเนะ พาเนล ไปที่ร้านของจามอน แล้วนั่งลง ดาเนะ:สั่งเต็มที่เลย ตอบแทนที่ซ่อมเสื้อให้ เนล:คะ! ไม่ทันได้สั่ง จามอนก็โยน ข้าวกระเพราไข่ดาวพูนจานมหาศาล ไม่สิ ต้องเรียกว่า ภูเขาข้าวกระเพราะจะถูกต้องกว่า ดาเนะ:จะแกล้งกันใช่ไหม ลุง! จามอน:ปล๊าว!~ เนล:มาแบ่งให้หนูก็ได้ค่ะ ดาเนะ:รบกวนด้วยนะ ดาเนะ ค่อย ๆ แบ่งภูเขาข้าวให้กับเนล ตอนนั้น ซิลเวอร์ ก็แวะมาพอดี ซิลเวอร์:ดาเนะ อยู่ที่นี่เอง ยังชอบกินเพราะไข่ดาวเหมือนเดิมนะ ดาเนะ:อ่าว มาได้ไงเนี่ย แล้วฉันก็ไม่ได้ชอบกระเพราะไข่ดาวด้วย! เนลเห็นหน้า ซิลเวอร์ ก็ถึงกับช็อก พูดอะไรไม่ออก ซิลเวอร์:กระต่ายน้อย นั่น เป็นใครเหรอ ดาเนะ:ชื่อเนล ใช่ไหม กระต่ายน้อย เนล:ค่ะ ซิลเวอร์:ยินดีที่รู้จักจ๊ะ กระต่ายน้อย ดาเนะ:แล้วมาทำอะไรล่ะ ซิลเวอร์:ก็มากินข้าวนั่นแหละ แต่เจอนายก็ดีแล้ว ดาเนะ:มีอะไร ซิลเวอร์:กินเสร็จแล้ว ไปหาหัวหน้าหน่วยกัน ดาเนะ:ท่านกิลน่ะเหรอ เรียกทุกคนเลยงั้นเหรอ ซิลเวอร์:ถึงจะบอกแบบนั้นก็เถอะ แต่ไม่ต้องรีบก็ได้ จามอน ก็ โยน ภูเขาข้าวผัดปูลงที่หน้า ของ ซิลเวอร์ ซิลเวอร์:กินกันได้แล้วล่ะมั้ง ดาเนะ:นายมันกินจุ แต่ไม่ยักกะอ้วนแฮะ ซิลเวอร์:เธอก็ กินด้วยสิ แล้วไปกับพวกเราด้วยกัน -:End Act31:- |
Author: | Royalman [ Sun Jan 29, 2012 12:18 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การเดินทางสู่อดีด กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act 31 |
Act32 -:2nd. บทสนทนาจากหัวหน้า:- หลังจากที่ ทานข้าวเสร็ตแล้ว ดาเนะ และซิลเวอร์ ก็พา เนลไปที่ จุดนัดพบกัน ซิลเวอร์:ถึงแล้วล่ะ ไม่นาน สมาชิก อัลฟ่า คนอื่น ๆ ก็ ทยอย มากันจน เกือบคนทุกคน ยกเว้น โอเมะ กับ หัวหน้ากิล วี:หัวหน้า กับ โอเมะ ยังไม่มาอีกแฮะ ต่อมา โอเมะ กับ หัวหน้า กิลก็มาถึง กิล:เอาล่ะ มากันครบแล้วสินะ โอเมะ:หัวหน้า มีอะไรรึปล่าวคะ กิล:ก็ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะนัดรวมตัว เพื่อ เช็คจำนวนและแนะนำ หัวหน้ากลุ่มใหม่น่ะ วี:สมาชิกใหม่? กิล:รู้ว่า นายอยู่ที่นี่น่ะ ออกมาได้แล้วล่ะ ต่อมา ซิลเวอร์ ก็เดินออกมาที่ หน้าของ หัวหน้ากิล ซิลเวอร์:สมเป็น หัวหน้าหน่ยวอัลฟ่า กิล:ฮ่ะ ๆ ตามสบายเถอะ ผมไม่ซีเรียสอยู่แล้ว โอเมะ เห็น ดาเนะ จูงเนลมาด้วย โอเมะ:ดาเนะ พาใครมาด้วยน่ะ ดาเนะ:เด็กคนนี้น่ะเหรอ กิล:"..." กิล:เอาล่ะ ค่อย ๆ มาทีละคน แล้วลงขื่อเช็คจำนวน แล้วแยกย้ายกันได้แล้ว ทุกคน มาเช็คชื่อ แล้ว แยกย้ายกันไป จนถึงดาเนะ กิล:เดี๋ยวก่อนดาเนะ ฉันยืมตัวกระต่ายน้อยแปบนึงนะ คาเนะ:ได้ครับ กิล:ซิลเวอร์ นายก็มาด้วย ซิลเวอร์:ครับ หลังจากที่ ทุกคนแยกย้ายกันไป จนเหลือแค่ หัวหน้ากิล โอเมะ ดาเนะ วี ซิลเวอร์ และ เนล กิล:เธอยังอยู่อีก โอเมะ:ฉันอยู่ด้วยไม่ได้เหรอคะ กิล:ป่าว ๆ แค่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญน่ะ หัวหน้า กิล หยิบใบ เช็คชื่อ ก็ ละเหี่ยใจ กิล:ลิงนัทเป็นอะไรไปอีกล่ะ เรียกตัวก็ไม่มา วี:ก็ โดน กีบทรงพลังเข้าเต็ม ๆ นี่ครับ กิล:กีบทรงพลัง? "ตึง!" โอเมะ:ใคร กีบทรงพลัง! กิล:เข้าใจล่ะ วี:หยึย!~ กิล:นอกเรื่อง พอล่ะ เข้าเรื่องดีกว่า หัวหน้า กิลเดินไปหาเนล กิล:เธอน่ะ.. เนล:คะ? กิล:เธอน่ะ มาจากอนาคตสินะ เนล:เอ๋ !~ รู้ได้ไงคะ กิล:มองแว้บแรก ก็ รู้แล้วล่ะ อีกอย่าง.. เนล:อะไรคะ กิล เดินไปที่ ซิลเวอร์ กิล:ก็ เพราะ หมอนี่ มาจาก อดีดน่ะสิ เนล:เอ๋!~ วี:จริงเหรอครับ ดาเนะ:ที่ผ่านมา เขาหลับในน้ำแข็งมาตลอดเลยล่ะครับ โอเมะ:ทำไม รู้ลึกขนาดนั้นล่ะ ดาเนะ ดานะ:ก็ผม กับ โดรุ เป็น พาเขามาที่นี่เองนิครับ โอเมะ:จริงด้วยสิ กิล:เนลใช่ไหม ผมมีเรื่อจะถามหลายอย่างเลย อยู่คุยก่อนนะครับ ดาเนะ:งั้นผมไปด้วยนะครับ กิล พาเนล ไปที่ ริม ทะเลสาบสวนแสง โดยซิลเวอร์ และ ดาเนะ ก็ ตามไปด้วย กิล:เอาล่ะ ชื่อเนลใช่ไหม เนล:ค่ะ กิล:ที่ฉันจะถาม ก็ แค่อยากรู้เรื่องของอนาคตน่ะ เนล:ถามมาได้เลยค่ะ ถ้าหนูตอบได้ก็ จะตอบค่ะ กิล:งั้นคำถามแรก ในยุคของเธอ เธอพบคนของหน่วยอัลฟ่ากี่คนล่ะ เนล:ที่เห็น ในยุคของหนูเหรอค่ะ กิล:ใช่จ๊ะ เนล:ก็มี ท่านดาเนะ ท่านวี ท่านโดรุ และ พี่ซิลเวอร์เองค่ะ ดาเนะ:นี่ฉัน อยู่ถึงยุคสมัยของเธอเลยเหรอ เนล:ค่ะ เป็นคน ที่ สุขุม และ สุภาพเลยค่ะ ในยุคของหนูนะคะ ดาเนะ ได้ยินแบบนั้น ก็ แทบลอย ยังดีที่ ท่านกิล ดูดดาเนะไว้ได้ทัน ก่อนที่จะลอยเตลิตไปไกลกว่านี้ ซิลเวอร์:ฉันก็ อยู่ด้วย ? เนล:ค่ะ อยู่ด้วยค่ะ แถมช่วยอะไร หลาย ๆ อย่างด้วยคะ ซิลเวอร์:ในยุคของเธอ ฉันเป็นคนแบบงั้นเองเรอะ กิล:นอกจากที่เธอ บอกมาน่ะ มีคนอื่นอีกไหม? เนล:ที่หนูรู้จัก ก็มีแค่นี้ล่ะคะ คนอื่นหนูไม่รู้เลยค่ะ กิล:มันเกิดอะไรขึ้น ? เนล:เหมือนจะเกิดอะไรขึ้นบางอย่าง จนกระจายกันไปกันน่ะคะ ซิลเวอร์:ใครเล่าเรื่องนี้ให้เธอน่ะ เนล:ท่านดาเนะค่ะ ดาเนะ:ฉันอีกแล้ว ?? กิล:หมายถึง นายในอนาคตน่ะ ดาเนะ ซิลเวอร์:แล้ว หัวหน้าล่ะ? ยังอยู่ในยุคของเธอรีปล่าว ซิลเวอร์ยิงคำถาม สะกิตใจหัวหน้ากิล เนล:เอ่ออ... กิล:เกิดอะไรขึ้นกับฉัน ในอนาคตน่ะ เนล:ลุงบอกว่า ท่านกิล ตายในหน้าที่อย่างสมเกียรติค่ะ ซิลเวอร์,ดาเนะ:"!!!" กิล:"..." -:End Act32:- |
Author: | TimeZero [ Tue Jan 31, 2012 9:33 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การเดินทางสู่อดีด กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act 32 |
รอติดตามอ่านเรื่อยๆนะครับ ![]() |
Author: | Royalman [ Mon Feb 06, 2012 11:18 am ] |
Post subject: | Re: [Fic]การเดินทางสู่อดีด กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act 32 |
Act33 -:3nd. อนาคตที่มิอาจหยั่งรู้:- หัวหน้ากิล ได้ยินจากเนล แต่กลับไม่ตกใจแม้แต่น้อย กิล:ตายในหน้าที่ อย่างสมเกียรติสินะ เนล:ค่ะ ลุงหนูบอกมาแบบนี้น่ะค่ะ กิล:ฮ่ะ ๆ อย่างน้อย ก็ ไม่ได้ตายไปโดยไร้ค่าล่ะนะ เนล:ท่านกิลคะ.. ซิลเวอร์,ดาเนะ:หัวหน้า.. กิล:ว่าแต่ ลุงของเธอน่ะ ชื่ออะไรเหรอ เผื่อฉันจะรู้จัก เนล:ที่ดูแลหนูก็ ลุงอาร์ตี้ แล้วก็มี ลุงญาติห่าง ๆ ชื่อ อาร์ติส กิล:อาร์ตี้... อาร์ติส... อ่ะ! นึกออกล่ะ! ซิลเวอร์:ใครเหรอครับ กิล:ถ้าเป็นตอนนี้ สองพี่น้องนั่น ยังเป็น ยามเฝ้าหน้าวังบาดาลอยู่เลย เนล:ยามเฝ้า วังบาดาล ? กิล:ถึงจะบอกแบบนั้ ก็ เถอะ ถ้าสองคนนี้ ร่วมมือกัน ฉันเองก็ไม่ไหวนะ ดาเนะ:เก่งขนาดนั้นเลยเหรอ หัวหน้า ตอนนั้น โอเมะ ก็ นำน้ำแครอทมาให้กับ ทุกคน โอเมะ:ไม่ได้พักกันเลยนิ ดื่มก่อนสิ ทุกคน เนล:ขอบคุณค่ะ ซิลเวอร์:ขอบคุณมากครับ กิล:อ่ะ แล้ว โอเมะ เธอเห็น ในยุคของเธอไหม? โอเมะ:ฉันนี่เหรอ? เนล:ไม่นี่คะ โอเมะ เผลอกระทืบกีบเล็ก ๆ ของเธอ ลงที่ พื้นจนยุบเป็นหลุม ซิลเวอร์,ดาเนะ:หยึย !~ กิล:ใจเย็น ๆ เนล:แต่พี่มาเรียก็บอกว่า มีร่องรอยกีบทรงพลัง กระทืบลงพื้น เต็มสวนแสงเลยค่ะ ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:อู๊บ!~ โอเมะ:อุ๊ย!~ เนล:ตรงที่พี่กระทีบตะกี้ ในยุคของหนูก็ยังอยู่เลยนะคะ ตรงนี้ เด๊ะ ๆ เลยค่ะ ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:อู๊ !~ ซิลเวอร์ ดาเนะ หัวหน้ากิล อั้นหัวเรอะน้ำตาเล็ตจนไม่ไหว เผลอปล่อยก๊ากออกมาชุดใหญ่เลยที่เดียว ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:ก๊าก!~ โอเมะ:หัวเรอะอะไรกัน ห่ะ! ซิลเวอร์:มันอดไม่ได้ จริง ๆ ครับ ดาเนะ:ร่องรอย ในตำนานเลยนะเนี่ย !~ กิล:โอเมะ เธอ สร้าง ประวัติศาสตร์ลือลั่น ในอนาคตเลยนั่น ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:ก๊าก !~ ไม่นาน เกิดแผ่นดินไหวอีกระลอก ซึ่งไม่ใช่ฝีมือคนไหนไกล โอเมะ:ว่าไงน๊ะ !~ ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:ข๊อโต๊ดก๊าบบบ !~ เนล:รอยตะกี้ ก็เป็นตำนาน ในยุคของหนูเหมือนกันนะคะ โอเมะ:อุ๊ย!~ ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:อุ๊บ!~ โอเมะ:หือ...!~ ซิลเวอร์,ดาเนะ,กิล:อึ๊ย!~ ทุกคน เห็น สีหน้าของโอเมะ ถึงกับเหงื่อตกเป็นท่อรั่วเลยทีเดียว โอเมะ:แล้ว มาเรียที่เธอบอกน่ะ เป็นแกะเหมือนกับฉันรึเปล่า เนล:ใช่คะ แต่พี่มาเรีย ไม่ได้แข็งแรงเหมือนพี่โอเมะนะคะ กิล:(แทงใจดำ เน้น ๆ เลยนะนั่น!~) โอเมะ:มาเรียเหรอ.. งั้นคงเป็น แกะน้อยในโบสถ์ตอนนี้ล่ะมั้ง เนล:พี่อยู่ในยุคนี้ด้วยเหรอคะ โอเมะ:น่าจะใช่นะ 4 ขวบเอง แต่รู้จักบำเพ็ญตนซะแล้ว จะไปลองพบเธอหน่อยไหม เนล:ไม่ดีกว่าค่ะ ตอนนั้นเอง เอง โดรุ และ อากุ ที่ แอบฟังอยู่หลังต้นไม้ ลื่นไถล ตกลงไปในทะเลสาบ ดาเนะ:มาไงเนี่ย! กิล:แอบฟังอยู่สินะ งั้น รับไอ้นี้ไปซะ โดรุ และ อากุ ตกลงไปในน้ำ สักพัก ก็ วงน้ำรอบ ๆ ตัว แล้ว มีปลาฉลามเกล็ดแข็งขนาดใหญ่ งาบ ทั้งสองคนลงไปแล้วลงน้ำไป กิล:ก็แค่นั้น ดาเนะ:เธอ เป็น บุญตามากเลยนะ นาน ๆ หัวหน้าจะเรียกมัน สักพัก ปลาก็ โผล่มา ถุยทั้งสองออกมา เกยตื้นที่ข้างบน "รสชาติแย่ชะมัด หัดโรยเกลือมาก่อนสิฟระ!~" กิล:(ลูกตู เรื่องมากได้อีกนะ ) -:End Act33:- -:-----------------------------------------------:- Act34 -:4th. จิตวิญญาณอาหาร:- หลังจากจบการสนทนา ทุกคน ก็ แยกย้ายกันไป แต่ดาเนะก็ ยังพาทัวร์เมืองอยู่ ดาเนะ:เอาล่ะ กลับไปกินข้าวที่บ้านกัน เนล:ค่ะ ตอนนั้นเอง ก็เห็น ซิลเวอร์ ยืนอยู่ที่ ริมแม่น้ำ ซิลเวอร์:"..." เนลเข้าไปใกล้ ๆ ก็เห็น ซิลเวอร์มองรูปในร๊อคเก็ต ซิลเวอร์:"..." ดาเนะ:อย่าเข้าไปยุ่งกับเขาเลย เนล:ทำไมล่ะคะ ดาเนะ:เหมือนเขาจะพยายาม นึกอะไรอยู่ ซิลเวอร์ หันมาเจอกับ เนล พอดี ซิลเวอร์:เนล มีอะไรรึเปล่า เนล:เปล่าค่ะ ก็ แค่จะชวนไปกินข้าวด้วยกันคะ ซิลเวอร์:เอาสิ แล้วที่ไหนล่ะ ทั้งสาม ตรงไปที่ กระท่อมของดาเนะ ต่อมา.. ดาเนะ:แค่ย่างปลา กะ ผลไม้ ก็พอแล้วนิ เนล:ไม่ได้ต่ะ กินแต่ของแบบนั้น ถึงได้ผอม ไม่มีแรงอยู่แบบนี้ ซิลเวอร์:"..." ซิลเวอร์ เกาหัวที่ เห็นทั้งสองเถียงกันอยู่ เนล:ต้องเอาไปปรุงก่อนสิคะ เนลเข้าไปในกระท่อม แล้ว หยิบของหลาย ๆ อย่างออกมาวางข้างนอก ดาเนะ:ทำอะไรเนี่ย เนล:ก็จะใช้ของพวกนี้ ทำอาหารไงคะ ซิลเวอร์:งั้น ออกไปหาอะไรมาให้ทำล่ะกัน เนล:ขอบคุณมากคะ ซิลเวอร์ ออกไปสักพักแล้ว กลับมาพร้อมกับ เนื้อ จำนวนหนึ่ง ซิลเวอร์:เอามาให้แล้วล่ะ เนล:ต่อไป ก็ รบกวนท่านแล้วนะคะ ดาเนะ:อะไร? เนล:กองไฟค่ะ ดาเนะ:อ่าวเรอะ ! เป็น สเลฯ มันลำบากแบบนี้เอง ดาเนะ ตั้งกองไฟ หลังจากนั้น ก็ ตั้งหม้อต้มน้ำซูป อีกสักพัก ก็ โยนเนื้อที่สับแล้ว ลงหม้อ ปรุงต่ออีกหน่อย แล้ว กวนส่วนผสมให้เข้ากัน ซิลเวอร์:กลิ่นเริ่มออกแล้วล่ะ เนล:หอมใช่ไหมล่ะคะ ดาเนะ:กลิ่นของเนื้อที่ เข้ากับ เครื่องปรุงได้อย่างพอดี แบบนี้มัน! สักพัก เนล ก็ ตักซุปข้น ลงชาม แล้วส่งให้กับทุกคน "ซู๊ด!~" ซิลเวอร์:อร่อยมากเลยล่ะ เนล ดาเนะ:ไหน! ลองมั้ง! ดาเนะ ซด ซุปข้น ลงคอ แล้ว เกิดอาอากรช็อต ดาเนะ:นี่มันอะไรกัน! สัมผัสที่นุ่มลิ้นแบบนี้ ซิลเวอร์:(เอาแล้วไง) ดาเนะ:เนื้อที่เปื่อยกำลังดี มันละลายในปากอย่างไม่น่าเชื่อ ซิลเวอร์:(วิญญาณ หมึกแดงสิงรึไง) ดาเนะ:มันมี จิตวิญญาณ มันเป็น ปรมัตร์ !!!! ซิลเวอร์:(เฮ้ย ๆ ! คราวนี้ อ.เฉลิมชัยอีก) ดาเนะ คลั่ง กับซุปที่เนล ทำ จนใครบางคน อดไม่ไหว ถีบ ดาเนะ กระเด็น ลงแม่น้ำ "ตูม!~" "อะไรนักหนา ! จะบอกอร่อย ก็บอกไปเส่!" ชายที่ ถีบดาเนะลง แม่น้ำ ก็ คือ เสลธเอง เสลธ:หมั่นไส้เว้ย! บอกอร่อยตรง ๆ ไม่เป็นเรอะ! ดาเนะลุกขึ้นจาก แม่น้ำ แล้ว ขึ้นมาเช็ดตัว ดาเนะ:ก็ ลองชิมดูสิ เสลธ:หือ? กระต่ายน้อย ขอมั้งสิ เนล:ได้ค่ะ เสลธหยิบชามที่เต็มไปด้วยซุปข้น แล้วยกซด เสลธ:นี่มัน ! ซิลเวอร์:(หรือจะเป็นไปอีกคนเนี่ย) เสลธ:มันเป็น ปรมัตร์!!! ซุปนี้เต็มไปด้วยศิลปะ! ซิลเวอร์:(เป็นหนักกว่าดาเนะอีก) ดาเนะ:ใช่ไหมล่ะ เสลธ! เสลธ:ใช่แล้ว ซุปนี้ มันเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ ซิลเวอร์ ทนไม่ไหว จับโยน ก่าทั้งคู่ ลงแม่น้ำ "ตูม ตูม !~" ซิลเวอร์:อะไรนักหนา! ชมตรง ๆ กันไม่เป็นเร๊อ !!! เนล:เอ่อ... ซิลเวอร์:หลุดไปจนได้ ดาเนะ และ เสลธ นั่งงง อยู่ในแม่น้ำ ทั้งคู่ ดาเนะ,เสลธ:อาไร๊เนี๊ย!~ -:End Act34:- |
Author: | Royalman [ Tue Feb 14, 2012 7:07 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การเดินทางสู่อดีด กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act 33-34 |
Act35 -:5th. เบาะแสของผู้พลัดหลง:- ดาเนะ และ เสลธ ลุกจากแม่น้ำแล้ว ขึ้นมา ซดซุปต่อจนหมดหม้อ เนล:ไหน บอกจะไม่กินล่ะคะ ดาเนะ:ต๊อนไห๊นน !~ ไม๊เคยบ๊อกกก!~ เนล:(แนะ!~) ต่อมา ก็ มีสาสน์จาก ทหารเสือดำเข้ามา "ขอโทษที่รบกวนนะครับ" ดาเนะ:มีอะไร "ท่านเรกกุ เรียกไปพบตัวครับ" ดาเนะ:โอเค ทราบแล้ว "ทุกคนเลยนะครับ เด็กคนนั้นก็ด้วย" ซิลเวอร์:ทุกคนเลย? เสลธ:ฉันคงไม่ต้องสินะ ทุกคน ไปหาท่านเรกกุ ตามคำสั่ง ยกเว้น เสลธที่ยัง นั่งอยู่ที่หน้ากระท่อม ดาเนะ:ถึงแล้วล่ะ ดาเนะ พาเนลไป พบกับ ท่านเรกกุ เรกกุ:มาถึงกันแล้วรึยัง ดาเนะ:ถ้าไม่นับ เสลธ กับมาครบแล้วครับ เรกกุ:หมอนั้นก็มาด้วยเรอะ แต่ช่างเถอะ ซิลเวอร์:แล้วมีธุระ อะไรรึปล่าวครับ เรกกุ:ทั้งสองคน เดินมาข้างหน้าหน่อย ซิลเวอร์ และ เนล เดินออกมาข้างหน้า เรกกุ:ฉันรู้เรื่องจากท่านอาเนโมเน่แล้วล่ะ ชาวไร้หาง ดาเนะ:ชาวไร้หาง? เรกกุ:พวกเรา เรียกเผ่าพันธุ์ที่อยู่ก่อนโลกล่มสลายน่ะ เรกกุ:ส่วนกระต่าย นี้ เธอมาจาก อนาคตสินะ เนล:น่ะจะเป็นยังงั้นนะคะ เรกกุ:อย่าพยายาม เล่าเรื่องของยุคของเธอให้ฟังจะดีกว่านะ ซิลเวอร์:กลัวประวัติศาสตร์ อนาคตเปลี่ยนสินะครับ เรกกุ:แต่ทว่า... เนล:มีอะไรอีกคะ เรกกุ:คนที่ตกลงมา ยุคเหมือนกับเธอน่ะ ไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวนะ เนล:ยังมีใครอีกเหรอคะ! เรกกุ:ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใคร แต่รู้ว่ามากันอีก 2 คน หลังจากนั้น ทุกคน ก็ลงจากวังแสง ไปยัง เมืองแสง ดาเนะ:เบาะแส มีแค่รู้ว่า สองคน แค่นี้เอง ซิลเวอร์:แล้วจะเป็นใครกันล่ะ ดาเนะ:อาจจะเป็น คนรู้จักของเธอก็ได้นะ เนล:ถ้าเป็นคนรู้จักล่ะก็ เยอะเลยล่ะคะ ดาเนะ:ตายล่ะ แล้วจะรู้ไหมนิ ตอนนั้นเอง วี ก็ เดินตัดหน้าพอดี (แบบเจาะจงเดินตัดหน้าดาเนะ) วี:ดาเนะ ไหงอยู่กับพวกนี้ได้ล่ะ ดาเนะ:มีอะไรเหรอ วี วี:ก็เห็น เสลธ นั่งอยู่หน้ากระท่อมอยู่ นึกว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก ดาเนะ:เสลธ ไม่ได้ทำอะไรเราแล้วก็เจอกันแล้วล่ะ เนล:กลับไป ซดซุปต่อมั้ยคะ ดาเนะ:ยังเหลืออีกเหรอ เนล:หนูเก็บ หัวเชื้อไว้แล้ว ผสมน้ำเพิ่ม ก็ โอเคแล้วต่ะ ดาเนะ:ป่ะ วีก็ไปด้วยนะ วี:ดาเนะขอร้อง ก็ไปก็ดะ ซิลเวอร์:(ก่าตัวนี้ โครตซึน) แล้วลูกธนูของ วี ก็ จิ้มที่หลัง ของซิลเวอร์ วี:(รู้นะ คิดอะไรอยู่) ซิลเวอร์:(- -") ทุกคน กลับไปยังกระท่อมของดาเนะ ก็พบว่า เสลธกำลัง ยกซด หัวเชื้อซุป อย่างอร่อย แล้วก็ วางหม้อลงเบา ๆ "เฮ้ย !" เสลธ:กระต่ายน้อย ไหงหม้อนี้ รสจัดจังง่ะ เนล:นั่นมัน หัวเชื้อซุป รสจัด ก็ไม่แปลกแล้วคะ เสลธ:อ่าวเรอะ นึกว่า ของเหลือนะเนี่ย เนลไปที่หม้อ แล้ว เขย่า เนล:ยังเหลือพอที่จะทำซุปอยู่คะ "เย้!" วี:ดีใจอะไรกัน เนล:แค่ซุปอย่างเดียว คงไม่พอนะคะ "งั้นออกไปหาเพิ่มกัน!" วี:เธอใส่ อะไรลงในซุปเนี่ย พวกนี้ติดใจกันใหญ่เลย ตอนนั้นเอง ที่พุ่มไม้ใกล้ ๆ "นั่นกระต่ายน้อยนิ แต่ตอนนี้หิวข้าวจังเลยขอรับ!~" -:End Act35:- -:----------------------------------------------:- Act36 -:6th. เพื่อนร่วมชะตา:- หลังจากที่ เนล ต้มซุปใหม่ และทำอาหารเพิ่ม ทุกคน ก็ ตั้งตา กินแบบไม่ลืมหู ลืมตา วี:เฮ้ย! อร่อย! เนล:ใจเย็น ๆ ค่ะ มีอีกเยอะเลย ซิลเวอร์ กำลังจะหยิบเนื้อย่าง แต่หายไปทันที ที่เขากำลังจะหยิบ ซิลเวอร์:(คิดไปเองมั้ง) ซิลเวอร์ กำลังจะหยิบ เนื้อย่างอีกครั้ง แต่ก็หายไปทันที ซิลเวอร์:(ไม่ใช่ล่ะ! ต้องมีใครกันแน่) ซิลเวอร์ ก็ กำลังจะหยิบเนื้ออีกครั้ง ตอนนั้นเอง ซิลเวอร์:เจอแล้ว ไอ้หัวขโมย! ซิลเวอร์ ยิงเข้าใส่ พุ่มไม้ไปโดนใครบางคนเข้า "ยอมแล้ว ๆ !~" หลังจากนั้น ก็ มีบางคนออกมากจากพุ่มไม้ นั่นก็คือ เนล:มาที่นี่ได้ไงคะ ดาเนะ:รู้จักกันด้วยเหรอ เนล:ค่ะ! นี่ก็ อยู่ยุคของหนูเหมือนกันคะ คนที่ออกมาจาก พุ่มไม้ ก็คือ ฟลุ๊ค เนล:ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นคะ ถึงมาอยู่ที่นี่ ฟลุ๊ค:ทดลองดินปืนอยู่ดี ๆ แผ่นดินก็ไหว หลังจากนั้นดินปืนก็ระเบิด ดาเนะ:แล้วก็โผล่มาที่นี่? ฟลุ๊ค:ใช่แล้วล่ะครับ ซิลเวอร์:แต่เท่านี้ ก็เจอแล้ว คนนึงล่ะ หลังจากนั้น ก็ ตั้งตากินต่อ จนหมดเกลี้ยง เนล:เท่านี้ ก็ เหลืออีกคนเดียวแล้วนะคะ ซิลเวอร์:แค่พบคนครบ ใช่ว่าจะกลับได้เลยนะ ดาเนะ:เอ๊ะ หมายความว่ายังไงกัน วี:ไหง ตัดพ้อแบบนั้นล่ะ ซิลเวอร์:ที่เธอมาที่นี่ เธอต้องทำบางอย่างเพื่อเปลี่ยนแปลงอนาคต ฟลุ๊ค:ไม่ใช่ล่ะมั้งครับ ซิลเวอร์:แล้วคิดเป็นอย่างอื่นได้ ยังงั้นเหรอ ? ฟลุ๊ค:จริงด้วยสินะครับ ซิลเวอร์:ลองนึกให้ออก สิ่งที่เธอต้องทำ สิ่งที่ยังค้างคาอยู่น่ะ เนล พยายามนึกอยู่สักพัก ก็นึกออก เนล:น่าจะใช่ที่หนูคิดไว้นะคะ ดาเนะ:อะไรเหรอ เนล:คืนที่พบกับท่านอัลคาเซีย ตอนนั้น.. ซิลเวอร์:เหมือนจะนึกอะไรออกแล้วสินะ เนล:ตอนนั้น หนูพบกับ กระต่ายพี่สาวสีชมพูคนหนึ่ง วี:ก็น่าจะพบกัน ตั้งแต่ยุคของเธอแล้วนี่ เนล:แต่ท่านเรกกุบอกว่า เธอได้หายสาบสูญไปแล้ว วี:เธอคนนั้น อยู่หน่วยอัลฟ่ารึเปล่า เนล:ท่านเรกกุ บอกกว่าไม่ใช่น่ะคะ ซิลเวอร์:ถ้างั้น คงเหลือแต่หน่วย ที่เพิ่งก่อใหม่แล้วล่ะ ทั้งสี่คน หันกลับไปทางซิลเวอร์ด้วยสีหน้าตกใจ วี:หน่วยใหม่! ดาเนะ:ไม่รู้เรื่องเลยนะ ซิลเวอร์:ไม่รู้ก็ไม่แปลกล่ะ ดาเนะ:ไหงบอกแบบนั้นล่ะ วี:คงเป็นเพราะ ทหารหน่วยอัลฟ่าค่อย ๆ หายไปสินะ ซิลเวอร์:ฉันเองก็ ถูกทาบทามให้เป็น หัวหน้าหน่วยนั่นนะ วี:หน่วยอะไรน่ะ ซิลเวอร์:อืม.. ไม่รู้ฉันจะดูแลไหวรึเปล่า คนเยอะเอาเรื่องเลย ซิลเวอร์ลุกขึ้น มายืดเส้นยืดสาย ซิลเวอร์:มันคือหน่วย PceClose น่ะ ดาเนะ:หน่วยนี้ ก็ได้ยินข่าว แว่ว ๆ แต่ไม่นึกว่าที่ท่านกิลบอกจะเป็นจริง ซิลเวอร์:ตอนนี้ เริ่มรับกลุ่มแรกแล้วล่ะ หนึ่งในนั้น ก็มี.. เนล:หรือว่าจะเป็น.. ซิลเวอร์:ใช่แล้วล่ะ คนนั้นก็มาด้วยนะ เนล:จริง ๆ ด้วยสินะคะ ซิลเวอร์:เก่งมากเลยล่ะ ทั้งวิชาการแพทย์ และ การค้าขาย ที่สำคัญ.. เนล:มีอะไรอีกเหรอคะ ซิลเวอร์:เธอคนนั้น หิ้ว น้องสาว สองคนมาด้วยน่ะสิ ถ้าจำไม่ผิด.. น้องสาวคนโตจะมีสีดำ แก่น ๆ อีกคนก็มีสีขาว แต่ขี้กลัวมากเลย แต่เจอฉันไม่หยักกลัวแฮะ เนล:(หรือนั่นจะเป็น พี่แอนนี่ กับ พี่แอนนา) ซิลเวอร์:ตอนนี้ เธอกำลังอยู่ระหว่างการลงทะเบียนครั้งสุดท้ายอยู่ล่ะ วี:ไม่ใช่ นายสัมภาษณ์เธอด้วย ตัวเองนะ ซิลเวอร์:แน่นอนสิ ฉันสนใจเด็กคนนั้นนิ ซิลเวอร์:ยังมีคนอื่นอีกนะ ที่น่าสนใจอยู่ แต่ไม่เท่าคนนี้ล่ะ เนล:พาหนูไปหาหน่อยคะ! -:End Act36:- |
Author: | meee001 [ Fri Feb 17, 2012 7:40 pm ] |
Post subject: | Re: [Fic]การเดินทางสู่อดีด กับกระต่ายน้อย !! Ep2>Act 35-36 |
เอ็ หน่วย PreClose อาร์ติสก็อยู่น้าอิอิ ![]() ![]() |
Page 27 of 28 | All times are UTC + 7 hours |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |